Η σκακιστική σκηνή στην “Τρίτη Γενιά” (Die Dritte Generation, 1979) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, με τη μούσα του, τη Χάνα Σιγκούλα, είναι και ένας φόρος τιμής στον Αντρέι Ταρκόφσκι, που τότε ήταν εν ζωή. Αναφορά στο “Σολάρις” του Ρώσου σκηνοθέτη και ποιητή, έργο φιλοσοφικής επιστημονικής φαντασίας που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Στάνισλαβ Λεμ.

Η ταινία του Φασμπίντερ όμως, από όπου και η σκηνή, είναι άμεσα πολιτική. Το αδιέξοδο της φράξιας Κόκκινος Στρατός (RAF) μέσα από την ειρωνική ματιά επικεντρωμένη όπως πάντα στις προσωπικές σχέσεις των πρωταγωνιστών. Μέσα από μια αρκετά ελεύθερη αναπαράσταση των γεγονότων της απαγωγής και του φόνου του μεγαλοβιομήχανου Χανς-Μάρτιν Σλάγιερ στη Δυτική Γερμανία.

• Η Τρίτη Γενιά στο imdb εδώ
   

Εικόνες όπως αυτή, από το μαζικό ολλανδικό τουρνουά του Βάικ άαν Ζέε, ίσως αργήσουμε να δούμε.

Επισημάνσεις λαθών κατά την προ πανδημίας περίοδο, τωρινές διαπιστώσεις και προβλέψεις, καθώς και προσδοκίες και προτάσεις για το μέλλον

Είκοσι δύο εκλεκτά μέλη της σκακιστικής οικογένειας, μεγάλοι μετρ, σημαντικοί παράγοντες, άνθρωποι που διαπρέπουν και σε άλλους χώρους, καθώς και αναγνώστες της «Αυγής» καταγράφουν και σχολιάζουν αυτό που βιώνουμε τώρα, επισημαίνουν μόνιμα λάθη που μπορούν να διορθωθούν, μιλάνε για ανθρώπινες σχέσεις, για διαδίκτυο και προβλέπουν τις επόμενες κινήσεις στην ελληνική και τη διεθνή σκακιέρα!
Οι περισσότεροι συγκλίνουν στο ότι είναι δύσκολη η πρόβλεψη για την επόμενη ημέρα, ενώ οι αισιόδοξες απόψεις υπερτερούν των απαισιόδοξων. Σχεδόν ταυτόσημες είναι οι γνώμες ότι το διαδίκτυο βοηθάει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αλλά και ότι παραμένει ως υψηλή προτεραιότητα η κοινωνικότητα (οι πλήρεις απαντήσεις όλων στον ιστότοπο avgi.gr εδώ).

Λάθη του χθες, προσδοκίες του αύριο
Το ερωτηματολόγιο, καθώς και οι απαντήσεις των 22, με αλφαβητική σειρά: 1) Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα στο ελληνικό και στο παγκόσμιο σκάκι; 2) Τι μπορεί να διασωθεί, τι είναι ευκαιρία να αλλάξει; 3) Ποια κακώς κείμενα πρέπει να καταργηθούν και τι καινούργιο μπορεί να έλθει; 4) Οι σχέσεις μεταξύ σκακιστών, σκακιστριών, προπονητών, μαθητών, γονέων, παραγόντων κινδυνεύουν να διαρραγούν ή θα επέλθει σύσφιξη; 5) Πόσο βοηθάνε, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οι διαδικτυακοί αγώνες και τα διαδικτυακά μαθήματα;

Ο Χάρης Μαμουλάκης αισιοδοξεί ότι θα διατηρηθούν τα μεγάλα και εμβληματικά τουρνουά ανά τον κόσμο και πιστεύει ότι οι σχέσεις της σκακιστικής μας κοινότητας είναι δομημένες σε γερές βάσεις.
Ο Χρήστος Πιλάλης επισημαίνει ότι πρέπει, βγαίνοντας από την πανδημία, να μην χάσουμε την κοινωνικότητα μας. Η αξία του δια ζώσης σκακιού, είναι αναντικατάστατη!
Ο Στέλιος Χαλκιάς συμβουλεύει: «Να προσφέρουμε όσο μπορούμε, σ΄ αυτές τις περίεργες εποχές, και μην κλειστούμε μέσα στη γυάλα μας και στον μικρόκοσμό μας».
Ο Τάκης Νικολόπουλος βαβαιώνει ότι επόμενη μέρα στο ελληνικό σκάκι θα είναι μια κανονική μέρα. «Δεν πιστεύω ότι εξαιτίας του Κορωνοϊού θα έρθει το τέλος του κόσμου ή έστω του σκακιού»!
Ο Χρήστος Γκορίτσας πιστεύει ότι αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι η σημασία, την οποία αποδίδουμε στο διαδικτυακό σκάκι και ότι προβλέπει ότι θα συναντιόμαστε λιγότερο. «Αυτοί που μας αρέσουν θα μας λείψουν, σε αυτούς που δεν αρέσουμε δε θα λείψουμε».
Η Άννα – Μαρία Μπότσαρη θεωρεί ότι η κρίση στο σκάκι προϋπήρχε του κορονοϊού, ότι έχει χαθεί ο σωστός προσανατολισμός και μέμφεται τις διοικήσεις της παγκόσμιας και της ελληνικής ομοσπονδίας.
Ο Στέφανος Ληναίος προτείνει να γίνει το ευχάριστο μάθημα στα σχολεία, εκπομπή στην τηλεόραση και να αναβαθμιστούν οι διαδικτυακοί αγώνες.
Ο Σάκης Κουβάτσος υπενθυμίζει ότι μετά από σοβαρές πανδημίες η ανθρωπότητα αλλάζει και αν η αλλαγή προχωρήσει προς την κατεύθυνση της χειραγώγησης του πληθυσμού μέσω του φόβου και στον περιορισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων, δεν υπάρχει περίπτωση να
μιλάμε για το σκάκι όπως το ξέρουμε.
Ο Θεόδωρος Τσορμπατζόγλου ενημερώνει ότι η Ευρωπαϊκή Σκακιστική Ομοσπονδία ετοίμασε ένα διαδικτυακό πρόγραμμα αγώνων και σεμιναρίων για τους μήνες Απρίλιο και Μάϊο, με κύρια εκδήλωση το Ευρωπαϊκό Διαδικτυακό Πρωτάθλημα 2020.
Ο Τάκης Δρεπανιώτης προβλέπει ότι ο κόσμος μετά την κρίση θα είναι πιο πολύ εξαρτημένος από την ψηφιακή οικονομία και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αυτοκαλωδιώνονται. Κάθε άνθρωπος θα μπορεί να είναι μια κινούμενη database και chessbase!
Ο Λουκάς Ζαχείλας δηλώνει φανατικός υποστηρικτής της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, αλλά παραμένει και αθεράπευτα ρομαντικός: «Προτιμώ να απολαμβάνω δύο ‘μαζέτες’ σ΄ ένα σύλλογο, που πειράζουν ο ένας τον άλλον, συναγωνίζονται στις ανακρίβειες και τα λάθη, γελάνε και αστειεύονται».
Ο Δημήτρης Μαστροβασίλης αναφέρεται στα ισχυρά κλειστά τουρνουά που σταμάτησαν στη χώρα μας πριν από την πανδημία και γνωστοποιεί ότι είχε προγραμματίσει να παίξει στο Ντουμπάι και στη Βαρκελώνη.
Ο Πέτρος Κολυβάς συμβουλεύει τα σωματεία να δοκιμάσουν νέες ελκυστικές εκδηλώσεις και προτείνει αναδιάρθρωση κατηγοριών σε διασυλλογικούς αγώνες.
Ο Βαγγέλης Βιδάλης μιλάει επίσης για την ανάγκη αναδιάρθρωσης των κατηγοριών στους διασυλλογικούς και ίσως συγχωνεύσεις σωματείων.
Ο Θάνος Μαστροβασίλης προτείνει το άνοιγμα στο ευρύ κοινό των σχολικών αγώνων, των Ολυμπιάδων, καθώς και άλλων σημαντικών γεγονότων.
Η Μαριάννα Παγκαλή λέει ότι όσοι αγάπησαν το σκάκι θα συνεχίσουν, αλλά όσοι δεν το έχουν γνωρίσει ακόμα πιθανόν να μην του δώσουν καμία ευκαιρία.
Ο Μηνάς Βουλγαρίδης θεωρεί ότι αν υπάρχει κάτι που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο είναι πως μπορεί το ερασιτεχνικό σκάκι να κερδίσει πόντους σε βάρος του αρρωστημένου επαγγελματικού πρωταθλητισμού.
Ο Σπύρος Ιλαντζής προσβλέπει σε ανάπτυξη «αντι-κλεπτικού λογισμικού» στο διαδικτυακό σκάκι και επισημαίνει την ανάγκη της ασφάλισης και της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης των κορυφαίων σκακιστών και σκακιστριών.
Ο Παναγής Σκλαβούνος διαβλέπει κίνδυνο να συνδυάσουν οι νέοι το σκάκι με τον τζόγο και προχωρά σε μια τολμηρή πρόταση, να αλλάξουν κάποιοι κανόνες στο σκάκι με την προσθήκη και άλλων κομματιών.
Απαισιόδοξος ο Βασίλης Κοτρωνιάς θεωρεί ότι ξημερώνει ένα μέλλον κουτσουρεμένο για το σκάκι και ότι η πανδημία είναι το άλλοθι της άρχουσας τάξης για να την φορτώσει στον κοσμάκη.
Απαισιόδοξος και ο Γιώργος Βλάσσης, αφού επισημαίνει ότι η σκακιστική κοινότητα ήταν πάντοτε κλειστή και σε μόνιμη καραντίνα, διαβλέπει τον κίνδυνο να μετατραπούν οι σύλλογοι σε πλατφόρμες online εκμάθησης.
Κόντρα στο ρεύμα ο Στράτος Γρίβας, πιστεύει ότι πρέπει να καταργηθούν τα ανοιχτά τουρνουά και διαβλέπει το τέλος του σκακιού από τις δυνατότητες απάτης στους διαδικτυακούς αγώνες.

Διαβάστε αναλυτικά τις απαντήσεις:

[Διαβάστε τη συνέχεια…]

Φ058. Μια σκακιέρα στην παράσταση “Μιράντα” του 2016 (διασκευή και σκηνοθεσία του Όσκαρας Κορσουνόβας, παίζουν Λαέρτης Μαλκότσης και Ιωάννα Παππά), η οποία βασίζεται στην Τρικυμία του Σέξπιρ. Ελεύθερη πρόσβαση σε 12 παραστάσεις από το αρχείο του θεάτρου Πορεία, διαφορετική παράσταση κάθε ημέρα, σύνδεσμος εδώ

Φ059. Έτσι κάπως ξεκίνησαν οι ειδήσεις του chess.com τον νέο μήνα.

Φ060. Ματ σε 2 κινήσεις (#2, M. Havel, 1st pr., Straz Lidu 1951). Το κλειδί;

Φ061. Η WIM Αριάν Κόιλι σε φιλική ανάλυση με τον σύζυγό της Λέβον Αρονιάν, στο Σεντ Λιούις. Η 33χρονη σκακίστρια, πολύ αγαπητή στον σκακιστικό κόσμο, έφυγε από τη ζωή μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στην Αρμενία.

Φ062. “Οι βετεράνοι” (1886). Πίνακας του Ρίτσαρντ Κρέιφελντς, βρίσκεται στο Μουσείο Τέχνης του Μπρούκλιν.

Φ063. Καρτουνίστικες ευχές για ματ στον covid-19.

Φ064. Σκάκι στη νοσοκομειακή καραντίνα στη Ρωσία. Το τουρνουά στο οποίο έπαιζαν οι έφηβοι σκακιστές είχε διακοπεί όταν ένας Ιρλανδός σκακιστής διαγνώστηκε θετικός στον κορονοϊό, πηγή

Φ065. Ωραίες μέρες στο ξενοδοχείο “Hollywood” του Λος Άντζελες, το 1964. Σιμουλτανέ σε 50 σκακιέρες του 21χρονου Μπόμπι Φίσερ. Ηττήθηκε μόνο από τον Ντον Ρογκόζιν, για τον οποίο δεν ξέρουμε κάτι άλλο στο σκάκι, αλλά αυτό το κατόρθωμα είναι αρκετό.

***Τα προηγούμενα αρχεία της Φωτορροής εδώ
 

Στο ερώτημα γιατί έδειξε τόσο μεγάλη αφοσίωση στη λογοτεχνία και τη μεταφορά της στο σινεμά ο Βόλκερ Σλέντορφ διηγείται πως έμαθε να διαβάζει από πολύ νωρίς, διότι είχε χάσει τη μητέρα του και τα βράδια του χειμώνα είχε πάντα στα χέρια του ένα βιβλίο. Μυθιστόρημα, ποίημα, αστυνομικό διήγημα. Υποστηρίζει μάλιστα ότι η λογοτεχνία ήταν γι’ αυτόν το ίδιο ελκυστική με τον κινηματογράφο. Από τις ταινίες του: «Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ» από την εποχή της ΡΑΦ, μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Γερμανού νομπελίστα Χάινριχ Μπελ. Και έγινε διάσημος με το περίφημο «Τενεκεδένιο ταμπούρλο», μεταφορά επίσης του ομώνυμου μυθιστορήματος του νομπελίστα Γκίντερ Γκρας. «Η ενάτη ημέρα» με θέμα τη γερμανική περιπέτεια της τρομοκρατίας, «Η σιωπή μετά τον πυροβολισμό», εντυπωσιακή μελέτη για την ενοχή και την ευθύνη των Γερμανών την εποχή του ναζισμού καθώς και «Η απεργία του Γκντάνσκ», μια ταινία συναισθηματικά φορτισμένη με θέμα την άνοδο της Σολιντάρνοσκ του Βαλέσα. Το 2008 δημοσίευσε αυτοβιογραφία του με τίτλο «Φως, Σκιές και Κίνηση», ένα έργο που αποτυπώνει την πορεία και τις προσωπικές του μεταπτώσεις και αλλαγές στις ιδέες του και τη στάση του για τη ζωή.

Στις φωτογραφίες, βλέπουμε σκάκι, από την ταινία του Homo Faber (1991, αγγλικός τίτλος: The Voyager, βασισμένη στο σπουδαίο μυθιστόρημα του Μαξ Φρις του 1957). Ο «σκηνοθέτης της λογοτεχνίας», όπως χαρακτηρίζεται στη Γερμανία ανήκε στον λεγόμενο νέο γερμανικό κινηματογράφο μαζί με τους Φασμπίντερ, Χέρτσοκ και Βέντερς. Σήμερα είναι 81 ετών.

*** Τα βιογραφικά στοιχεία προέρχονται από αφιέρωμα της ιστοελίδας της Deutsche Welle για τον σκηνοθέτη, όταν αυτός είχε γίνει 70 ετών

*** Ο Βόλκερ Σλέντορφ στη wikipedia εδώ και η φιλμογραφία του στο imdb.com εδώ
 

Φ049. Ο Ρατζάμποβ, μέσω skype, επέκρινε σφοδρά για μια ακόμη φορά την απόφαση της FIDE να προχωρήσει κανονικά στη διοργάνωση του Γιεκατερίνμπουργκ. Μετά την άδοξη διακοπή του τουρνουά λόγω της κατάστασης παγκόσμιας ανάγκης δηλώνει πως η όποια συνέχεια αργότερα, σε ασφαλείς συνθήκες, δεν είναι δυνατόν να μην περιλαμβάνει την δική του συμμετοχή. Σχεδιάζει να κινηθεί νομικά, η συνέντευξη εδώ

Φ050. Ματ σε 3 κινήσεις (#3, F. Giegold, Schach-Eho 1970)

Φ051. Όταν το σκάκι θεωρείται πανάκεια για τα άλλα προβλήματα, γίνεται ακριβώς το ίδιο: πρόβλημα. Πηγή

Φ052. Ο Ουέντελ Κόρι, ο Τζίμι Στιούαρτ και η υπέρλαμπρη Γκρέις Κέλι στα γυρίσματα του Σιωπηλού Μάρτυρος του Χίτσκοκ. 1954.

Φ053. Μια σοσιαλιστική άποψη για τις μελλοντικές εξελίξεις – όταν θα τελειώσουν τα χρόνια του covid-19 (μεγέθυνση)

Φ054. Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν – σήμερα 27 Μαρτίου- από το θάνατο του 7ου παγκόσμιου πρωταθλητή, Βασίλι Σμίσλοβ. 

Φ055. Παίζοντας σκάκι με τον παππού.

Φ056. Νοσταλγική ματιά στα αρχαία χρόνια, δείτε πως έκαναν οι πρόγονοί μας τα μαθήματα σκακιού.

***Τα προηγούμενα αρχεία της Φωτορροής εδώ
 

Η άποψη της FIDE πως το τουρνουά των διεκδικητών θα αποτελούσε το ευτυχές πείραμα, το γαλατικό χωριό του παγκόσμιου αθλητισμού, ήταν φανερή. Παρότι δεν θα γινόταν να είναι (και) τυπικά, επίσημα, ομολογημένη με αυτόν τον τρόπο. Ολοφάνερη όμως, καθώς προς έκπληξη, το τουρνουά και ξεκίνησε παρά τις αντιδράσεις στις 17 Μαρτίου με όλες τις τιμές (όταν όλες σχεδόν οι αθλητικές διοργανώσεις είχαν ήδη αναβληθεί ή ματαιωθεί) και προγραμματιζόταν να ολοκληρωθεί κανονικά στις αρχές Απριλίου.

Ωστόσο η περιέργη αναμέτρηση με τα όρια της λογικής και με την πρόκληση στην παγκόσμια κοινότητα με τον συμβολισμό “συνεχίζουμε” κάπου θα έβρισκε τοίχο, έτσι σήμερα το πρωί η FIDE, αφού σταματά και η αεροπορική σύνδεση της Ρωσίας με το εξωτερικό, ανακοίνωσε στο επίσημο σάιτ της πως διακόπτονται μέχρι νεότερης ειδοποίησης οι αγώνες. Τα αποτελέσματα των παικτών στους 7 γύρους που έγιναν έως χτες θα μεταφερθούν ως έχουν όταν συνεχιστεί η διοργάνωση.

Η ανακοίνωση του προέδρου της διεθνούς ομοσπονδίας σκακιού εδώ

Το φύλλο της εφημερίδας Allgemeine Zeitung (Chemnitz) του 1929, όπου δημοσιεύεται στα γερμανικά η συνέντευξη του Αλιέχιν, αμέσως μετά το ματς που έπαιξε για το παγκόσμιο πρωτάθλημα με αντίπαλο τον Μπογκολιούμποβ.

Φωτογραφία από σιμουλτανέ που έδωσε ο Αλεξάντερ Αλιέχιν στο Βερολίνο, την ίδια χρονιά. Αποτέλεσε επίσης γεγονός για την πόλη.

***

Συνάντησα τον Αλεξάντερ Αλιέχιν στο ξενοδοχείο. Η τελευταία παρτίδα μόλις είχε τελειώσει και του έδωσα τα συγχαρητήριά μου, με το σχόλιο πως τώρα μπορεί κάπως να ξεκουραστεί.
Ξεκούραση; Δεν γνωρίζω τι είναι. Τώρα θα δημοσιεύσω αναλυμένες όλες τις παρτίδες του ματς σε βιβλίο με τίτλο “Σκακιστικές σκέψεις στο ματς με τον Μπογκολιούμποβ”  και θα ξεκαθαρίσω το νόημα όλων των παρτίδων,  το οποίο δεν γινόταν πάντα αντιληπτό στο κοινό.  Και στις 15 Ιανουαρίου αρχίζει το Σαν Ρέμο, όπου θα λάβω μέρος.

Και το ματς με τον Καπαμπλάνκα;
Αν πάρω την πρόσκληση θα τον αντιμετωπίσω την επόμενη χρονιά, πιθανότατα στην Αμερική, εκεί όπου είναι εύκολο για εκείνον να συγκεντρώσει το χρηματικό ποσό που απαιτείται.

Πρέπει  να προετοιμαστείτε για αυτό το ματς.
Αλήθεια είναι. Ωστόσο έχω την προσωπική μου ιδιοσυγκρασική μέθοδο προετοιμασίας. Βασικά, προετοιμάζομαι μόνο κατά τη διάρκεια των πρώτων παρτίδων. Βλέπω ποιες βαριάντες επιλέγει ο αντίπαλος και ανάλογα επιλέγω τα ανοίγματα που θα παίξω και προσανατολίζω έτσι την τακτική μου. Νομίζω πως ο κάθε σκακιστής πρέπει να παίζει ανάλογα με το στυλ του, αλλά φυσικά είναι αναγκαίο να προσπαθεί να κερδίσει κάποιος τον αντίπαλό του, με τα δικά του όπλα. Σε μια περίπτωση, ανακάλυψα μια θεωρητική καινοτομία ενώ βρισκόμουν σε έναν κινηματογράφο στη Χάγη.

Τι πρόσφερε το ματς που μόλις παίξατε;
Πρώτα από όλα πως όλα όσα έχουν γραφτεί για το θάνατο του παιχνιδιού λόγω των ισοπαλιών δεν έχουν νόημα. Κάθε θέση, ακόμα και η πιο γνωστή, παρέχει τόσες πολλές δυνατότητες.  Το μεγαλύτερο ποσοστό ισοπαλιών καταγράφτηκε στο ματς Λάσκερ – Σλέχτερ και στα ματς του Καπαμπλάνκα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι «λάθος του σκακιού», αλλά του στυλ παιχνιδιού  των συγκεκριμένων παικτών.  Ακόμη, ο νέος μύθος που λέει πως με την πρόοδο που συντελείται και την αύξηση των τουρνουά ο αριθμός των ισοδυνάμων σκακιστών κορυφής θα μεγαλώσει πολύ, είναι απολύτως ψευδής. Αναμφίβολα, θα υπάρχει ένας παγκόσμιος πρωταθλητής που θα κατέχει την υψηλότερη θέση.

Και ο Νίμτσοβιτς;
Πολύ ιδιαίτερος και ισχυρός παίκτης με τον οποίο είναι δύσκολο να παίξεις. Όμως, για αυτόν ορισμένες ψυχολογικές στιγμές παίζουν αποφασιστικό ρόλο και αν η τύχη δεν τον βοηθήσει στην αρχή του τουρνουά, επηρεάζεται δυσμενώς. Από αυτήν την άποψη, εκφράζω την εκτίμησή μου στον Μπογκολιούμποβ, επειδή παραμένει πάντα ψύχραιμος, ακόμη κι όταν το αποτέλεσμα είναι κακό για εκείνον. Είναι ευχάριστη προσωπικότητα.

Ποιον θεωρείτε ισχυρότερο; Τον Καπαμπλάνκα ή τον Μπογκολιούμποβ;
Δεν μπορώ να συγκρίνω τους δυο σκακιστές. Με τον Καπαμπλάνκα κάθε τι είναι λογικό και φυσικό στη σκακιέρα. Γνωρίζεις ακριβώς ποιο είναι το σχέδιό του, τι θέλει να κάνει. Με τον Μπογκολιούμποβ μπαίνεις σε μια περιπέτεια που δεν ξέρεις που σε οδηγεί.  Γίνεται πιο επικίνδυνος, αν και είναι πολύ πιο δύσκολο να κερδίσεις τον Καπαμπλάνκα.

Είστε ευχαριστημένος από τις συνθήκες διεξαγωγής του ματς;
Ναι, η οργάνωση ήταν καλή.  Υπάρχει ένα πράγμα που θα προτιμούσα να αλλάξει στο μέλλον: οι παρτίδες δεν πρέπει να παίζονται ενώπιον κοινού. Από σκακιστής μεταβάλλεσαι σε διασκεδαστής, καλλιτέχνης.  Το κοινό ενδιαφέρεται περισσότερο για την παρουσία και τη συμπεριφορά των παικτών και λιγότερο για τις παρτίδες. Ήταν καλύτερα στο Μπουένος Άιρες, στο ματς με τον Καπαμπλάνκα, που δεν ήμασταν άμεσα εκτεθειμένοι στα μάτια των θεατών.

(εκτεταμένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη σε μετάφραση. Αγγλόγλωσση πηγή: www.chesshistory.com/winter/winter92.html) 

*** Το ματς του 1929 εναντίον του Μπογκολιούμποβ, ο Αλιέχιν το κέρδισε με +11 – 5 = 9. Πολύ όμορφη ήταν η 8η παρτίδα:

Όλες οι παρτίδες του ματς Αλιέχιν – Μπογκολιούμποβ, 1929, που έγινε στη Γερμανία και την Ολλανδία, σε ειδική σελίδα του chessgames.com με σχόλια επισκεπτών εδώ
 

Femme a côté d’un echiquier (γυναίκα στο πλάι μιας σκακιέρας, 1928, του Ανρί Ματίς)

Κι όμως, ζωγράφιζε συχνά τα ίδια πράγματα. Πολλές φορές οι πίνακές του δείχνουν μια κάμαρα του σπιτιού του, μ΄ ένα ανοιχτό παράθυρο. “Το προνόμιο του καλλιτέχνη”, έλεγε, “είναι ακριβώς η ικανότητα του να κάνει πολύτιμα κι ευγενικά τα πιο ταπεινά πράγματα”. Και οι κάμαρες που ζωγραφίζει, γίνονται θαύματα. Ίσως επειδή του άρεσε πολύ να μένει σπίτι, με τη γυναίκα και τα παιδιά του, τη Μαργκερίτ, το Ζαν και τον Πιέρ, που τους ζωγράφισε σε πολλούς πίνακες. Όμως τα παράθυρα, που υπάρχουν εκατοντάδες στους πίνακές του και στα σχέδια – και που ανοίγουνε πάντα σχεδόν σε μαγικά τοπία – εκφράζανε και τη μεγάλη του λαχτάρα να δει τα έξω πράγματα, κοντινά και μακρινά. Πραγματικά, ο Ματίς έκανε πολλά ταξίδια, στην Ιταλία, στην Αφρική, ακόμα και στη μακρινή Πολυνησία.

Η λαχτάρα του να εκφράζει τη ζωή μέσα στη ζωγραφική δεν τον άφησε ποτέ, όσο που πέθανε, στα 1954. Όταν είχε γεράσει πια πολύ, άρχισε να κάνει συνθέσεις ενός καινούργιου είδους, σκεπάζοντας τα χρώματα με φύλλα χαρτί, που τα έκοβε και τα κολλούσε σε μεγάλους πίνακες. Σιγά σιγά οι πίνακες γέμιζαν χορεύτριες, ακροβάτες, λουλούδια και πουλιά: είναι τα περίφημα “κομμένα χαρτιά” του, από τα πιο όμορφα έργα της μοντέρνας τέχνης.

(Κάρπι Πίνιν, Τα παράθυρα του ήλιου – Matisse, σειρά: η τέχνη για παιδιά, 1985, εκδ. Οδυσσέας-Αίολος)
 

Φ040. Σε μια αινιγματική υποσκιά της παγκόσμιας κατάστασης ανάγκης (ή πολιορκίας…) συνεχίζεται το Τουρνουά των Διεκδικητών, στη Ρωσία. Σήμερα Κυριακή 22 Μαρτίου θα παιχτεί ο 5ος γύρος. Με 2.5/4 προηγούνται οι Νεπομνιάτσι, Βασιέ-Λαγκράβ, Βαγκ Χάο. Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο παρατηρούμε από την ταμπέλα πως ο Γκριστσούκ δεν βολεύεται στις εργονομικά αυτοκρατορικές καρέκλες των διοργανωτών και ζήτησε μια βασανιάρικη.
Το επίσημο σάιτ των Διεκδικητών εδώ

Φ041. Ποιος είναι ο γνωστός (χωρίς την αυτοσχέδια μάσκα: πασίγνωστος) γκρανμέτρ της φωτογραφίας;

Φ042. Δυστυχώς ο διεθνής διαιτητής Σαχράμ Γκοχαρτσίν από το Ιράν, γνωστός από την ευγενική παρουσία του σε πολλές παγκόσμιες διοργανώσεις της διεθνούς ομοσπονδίας, πέθανε χτες σε ηλικία 42 ετών, από τις επιπλοκές του κορονοϊού.

Φ043. Ώρες για σκακιστικά προβλήματα. Μπορείτε να βρείτε το ματ σε 3 κινήσεις (#3);

Φ044. Δεκαετία του 70 στη Σοβιετική Ένωση, διακρίνονται με σιγουριά: ο νεαρός Κάρποβ, ο Γκέλερ, ο Βαγκανιάν, ο Νικίτιν. Την τεράστια (σε σκακιστική δυναμικότητα) παρέα αγκαλιάζει ένα τεράστιο σαμοβάρι.

Φ045. Μια ιδέα για το σκάκι στα ζόρικα χρόνια της πανδημίας. Ευχαριστώ τον Ηλία Κουρκουνάκη για την αποστολή!

Φ046. Η ύλη του τεύχους 2/2020 του New in Chess πaρέχεται δωρεάν από τους εκδότες, σαν προσφορά λόγω των πραγμάτων. Μπορείτε να κατεβάσετε όλα τα άρθρα αν εγκαταστήσετε την δωρεάν εφαρμογή του New in Chess για κινητές συσκευές iOS και Android. Ακόμη μπορείτε να τα βρείτε και στο web εδώ. Είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, δεν χρειάζεστε εκτύπωση και σκακιέρα γιατί θα βρείτε τον gameviewer αναπαραγωγής των κινήσεων.

Φ047. Διακλάδωση από σπουδή του Τρόιτσκι, 1895. Τα λευκά έπαιξαν 1. α:β7. Πώς σώζονται τα μαύρα ;

Φ048. Μάθημα σκακιού της Ελιζαβέτα Ορλόβα σε πεντάχρονη μαθήτριά της, χρησιμοποιώντας την ελεύθερη πλατφόρμα του lichess. Στο lichess, σήμερα σε ώρα αιχμής για τις ώρες της Ευρώπης, καταγράφτηκαν 75.000 συνδεδεμένοι παίχτες και παίζονταν την ίδια στιγμή 30.000 παρτίδες.

***Τα προηγούμενα αρχεία της Φωτορροής εδώ