Ξεκινάει σε λίγες ημέρες στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ στο Περίπτερο 6, το 12^ο Διεθνές Ανοιχτό Τουρνουά Τριανδρίας με 2 γκρουπ δυναμικότητας, από τις  29 Απριλίου έως τις 5 Μαΐου. Μια συλλογική προσπάθεια που κάθε χρόνο βελτιώνεται, φιλοδοξεί και φέτος να φιλοξενήσει ένα εξαιρετικό και ανταγωνιστικό τουρνουά με πολλές διεθνείς συμμετοχές( 50 σκακιστές από 17 χώρες έως τώρα).

Ξεχωρίζουν οι: ο Βραζιλιάνος Fier 2570 Elo, o Μολδαβός Svetushkin 2536 Elo και o νεαρός Dimitrov από τη Βουλγαρία 2521 Elo. Ιδιαίτερα πρέπει ωστόσο να σταθούμε στη συμμετοχή του 12χρονου Bharath Subramaniyam H, από την Ινδία που με 2301 Elo είναι ο κορυφαίος 12χρονος στον πλανήτη!

Στον καταπληκτικό ομολογουμένως χώρο αγώνων, οι διοργανωτές σας περιμένουν για μια σκακιστική γιορτή σε ένα ισχυρότατο ανταγωνιστικό τουρνουά.

Το επίσημο σάιτ
Σύνδεσμος chess-results 

Ο σχολιαστής του σάιτ Σπαραφουτσίλε, σε υλοποίηση σκέψης του σε αυτό του το σχόλιο, κατασκεύασε την υποτιθέμενη παρτίδα του με τον Κάρλσεν, που ‘παίχτηκε’ στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ομάδων στο Πάνορμο Κρήτης το 2001, και την ενέταξε σε σύντομο διήγημα.
Ο άγνωστος τότε και μόλις 11 ετών Κάρλσεν βρέθηκε πράγματι στο Πάνορμο στη συγκεκριμένη διοργάνωση, όπου αγωνίστηκε στην έκτη και τελευταία σκακιέρα της ομάδας του. Μεταξύ άλλων, έφερε ισοπαλία με τη WGM και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια G20 1999 Μαρία Κουβάτσου. Την επόμενη χρονιά -2002-, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U12 στο Ηράκλειο, ισοβάθμησε με 9/11 στην πρώτη θέση με τον Νεπομνιάστσι -αναδείχθηκε δεύτερος με τα κριτήρια.

Πώς μού ξέφυγε ο πιτσιρίκος
του Τριαντάφυλλου Σωτηρίου

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. d4 exd4 4. Bc4 Nf6 5. O-O Bc5

Άκου ισοτονικό ποτό σε πλαστικό μπουκάλι με θήλαστρο· λάθος άθλημα, μικρέ, σκάκι παίζουμε, δεν κάνουμε ατομικό σιρκουί στην ποδηλασία.

6. e5 d5 7. exf6 dxc4 8. fxg7 Rg8 9. Re1+ Be6

Ή μπερδεύτηκες με τη σειρά των κινήσεων, ή πας να μπερδέψεις εμένα· ποιον, τον μεγαλύτερο ειδικό στη Μαξ Λάνγκε. Καλά, τραγούδα.

10. c3

Μέχρι εδώ ξέρεις, φαίνεται: 10.Bg5 είναι η κίνηση.

10…Qf6 11. cxd4 Nxd4 12. Nbd2 Qxg7

Ρε μικρέ, εδώ τρέμουν τα ετοιμόρροπα, κι εσύ μού προτείνεις το τεράστιο μπωλ από το οποίο τσιμπολογάς; Ευγενής είσαι, πάντως. Να μη σε προσβάλω, να πάρω καναδυό, νά, από αυτά τα εξωτικά που μοιάζουν με υπερμεγέθη αμύγδαλα.

13. g3 O-O-O 14. Nxd4 Qxd4

Ζεύγος, πιόνι παραπάνω και προοπτικές επίθεσης μέσω της η-στήλης και των αδύνατων λευκών τετραγώνων στο ροκέ. Δεν σου βγήκε η νουβωτέ, πιτσιρίκο.

15. Qe2 Bb4 16. Nf3 Qd5

Υπερσυνδυάστηκες, πιτσιρίκο. Τώρα κερδίζω και διαφορά.

[Διαβάστε τη συνέχεια…]

Tα τέσσερις χιλιάδες χιλιόμετρα της route 66 περάσαν τα διανυκτερεύοντα νυσταγμένα βενζινάδικα στο Κάνσας, τα ασπρόμαυρα γκαράζ στις απομονωμένες κατοικίες του Νέου Μεξικού, είδαν τους κάκτους της Αριζόνας και επιτέλους έφτασαν στη Σάντα Μόνικα, στη δυτική ακτή, όπου όπως έγραφε ο ντος Πάσος, “οι λέξεις για τους ανθρώπους δεν έχουν πολλές σημασίες” – εκείνος ήταν λογοτέχνης και πολύ το ζήλευε.
Τον Ιούλιο του 2018 εκδόθηκε ένα βιβλίο στη μνήμη του φωτογράφου Μπαρτ Γκλιν που πέθανε, στα 94 του, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς. Μαζί με τις οπτικές αναμνήσεις, περιλαμβάνεται στο λεύκωμα και ένα κείμενο του Κέρουακ που ήταν χαμένο.
Στο βιβλίο “Nightcrawling with Kerouac, Ginsberg and the beatniks – in pictures” ανάμεσα στις πολλές εικόνες της γενιάς εκείνης που τράβηξε και διέσωσε στη μνήμη ο Γκλιν, υπάρχει μια με σκακιστικό θέμα από το Σαν Φρανσίσκο. Ο Ερλ Μπόστιτς και ο τρομπετίστας της μπάντας του παίζουν μια παρτίδα σκακιού στο κλαμπ Black Hawk. Ο χώρος εδώ και δυο δεκαετίες είναι τεράστιο πάρκινγκ. Η Μπίλι Χολιντέι και ο Λέστερ Γιανγκ που επίσης είχαν κάνει εκεί τις τελευταίες τους εμφανίσεις στη δυτική ακτή ξέρουν πως η ζωή αλλάζει χωρίς φετίχ, οπότε αυτό, μόνο του, δεν σημαίνει τίποτα.

Vasily Kandinsky, Kariertes, 1925. Τα ασπρόμαυρα τετράγωνα είναι εκατό, αλλά περιβάλλονται από άλλα και στροβιλίζονται και πάλι από άλλα. Άδειος καμβάς, αζωγράφιστος σιωπηλός, ακίνητος. Στην πραγματικότητα γεμάτος ένταση, βαρύς από προσμονή. Λίγο φοβισμένος γιατί θα παραβιαστεί η τωρινή του ακινησία. Για τον Καντίνσκι, όλες οι μορφές τέχνης είχαν αρχίσει να προσεγγίζουν το αφηρημένο, το οποίο αποτελούσε και τον αντικειμενικό τους σκοπό.  «[…] μία ανάμειξη χρώματος και φόρμας όπου το καθένα υπάρχει ξεχωριστά αλλά και μαζί, σε μία κοινή ζωή που ονομάζεται εικόνα και προκύπτει ως εσωτερική αναγκαιότητα.».

Οι δυο φωτογραφίες από την τ.κ.

(φωτ. ο κήπος του χώρου αγώνων)

Στην πόλη των Τρικάλων, θα διοργανωθούν τα πρωταθλήματα σκακιού Νέων Ανδρών – Νέων Γυναικών(Κ20) για το 2019.

Οι αγώνες θα διεξαχθούν σε χώρους του Κέντρου Έρευνας-Μουσείου Τσιτσάνη, στο κέντρο της πόλης, από την Τρίτη 30 Απριλίου έως την Δευτέρα 06 Μαϊου και διοργανώνονται από τη Σκακιστική Κίνηση Τρικάλων, με τη στήριξη της Περιφερειακής Ενότητας και του Δήμου Τρικκαίων.

Η προκήρυξη της διοργάνωσης καθώς και χρήσιμες πληροφορίες για το χώρο των αγώνων και τα ξενοδοχεία που προσφέρουν διαμονές στις τιμές που αναφέρονται υπάρχουν στην επίσημη ιστοσελίδα  www.u20chess2019trikala.gr

Επειδή η περιοχή έχει αυξημένη τουριστική κίνηση, ιδιαίτερα το Πάσχα (λόγω Μετεώρων), θα ήταν καλό να κλείσουν οι ενδιαφερόμενοι σύντομα τη διαμονή τους σε κάποιο από τα ξενοδοχεία που
έδωσαν τις τιμές της προκήρυξης και να μην το αφήσουν για τελευταία στιγμή.

Οι αγώνες δεν θα έχουν παράβολο συμμετοχής για κανένα συμμετέχοντα ενώ οι διοργανωτές θα φροντίσουν να εξασφαλίσουν ιδανικές συνθήκες αγώνων και παράλληλες δράσεις ψυχαγωγίας για τους σκακιστές.

Πληροφορίες για την πόλη των Τρικάλων, ενδεικτικά στα παρακάτω link:

https://madeintrikala.gr/el/trikala-town-history-sights/
http://www.meteorabooking.gr/trikala/tourism/articles/article.jsp?context=15

Για πληροφορίες σχετικά με τη διοργάνωση μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να
επικοινωνούν με το τηλ.6980397777 (Τοζάρος Χρήστος).

(…τζ…)

Το 2007 συνήλθαμε στο Ρέικιαβικ, την μεγαλύτερη πόλη της Ισλανδίας. Υπήρχε τρομερός ενθουσιασμός, καθώς εκείνη τη χρονιά ορισμένα μέλη είχαν σχεδιάσει να συνεχίουν το ταξίδι τους στη Γροιλανδία, για μια παράπλευρη εξερευνητική αποστολή της λέσχης. Δημιούργησαν μια ομάδα έρευνας ελπίζοντας να εντοπίσουν το σταυρό που τοποθέτησε το 1931 στη μνήμη του Βέγκενερρ ο αδελφός του, Κουρτ. Είχε κατασκευαστεί από σιδερένιες δοκούς ύψους περίπου έξι μέτρων, για να σημαδεύει το σημείο στο οποίο αναπαυόταν, γύρω στα εκατόν είκοσι μίλια από το δυτικό άκρο του καταυλισμού Αϊσμίτε, όπου τον είδαν για τελευταία φορά οι σύντροφοί του. Τότε θεωρούνταν ακόμα αγνοούμενος. Θα ήθελα να πάω μαζί τους, καθώς ήξερα ότι ο μεγάλος σταυρός, αν βρισκόταν, θα μπορούσε να εμπνεύσει μια ξεχωριστή φωτογραφία, αλλά δεν διέθετα την κράση για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ωστόσο παρέτεινα τη διαμονή μου στην Ισλανδία, καθώς το Νούμερο Δεκαοκτώ, ένας ιδιαίτερα εύρωστος Ισλανδός μαιτρ, με εξέπληξε ζητώντας μου να διαιτητεύσω αντί για εκείνον σε έναν πολυαναμενόμενο τοπικό αγώνα σκακιού. Αν δεχόμουν, θα μπορούσε να λάβει μέρος στην ομάδα έρευνας που θα ταξίδευε στο εσωτερικό της Γροιλανδίας. Σε αντάλλαγμα μου υποσχέθηκε τρία βράδια στο ξενοδοχείο Borg και την άδεια να φωτογραφίσω το τραπέζι που χρησιμοποιήθηκε το 1972 για τη συνάντηση του Μπόμπι Φίσερ με τον Μπόρις Σπάσκι, το οποίο προς το παρόν μοιράζανε στο υπόγειο ενός τοπικού κυβερνητικού κτιρίου. Ήμουν κάπως επιφυλακτική απέναντι στην ιδέα να εποπτεύσω τον αγώνα, καθώς η αγάπη μου για το σκάκι είχε καθαρά αισθητικό χαρακτήρα. Ωστόσο η ευκαιρία να φωτογραφήσω το ιερό δισκοπότηρο του σύγχρονου σκακιού αρκούσε για να με παρηγορήσει που θα έμενα πίσω.

Το επόμενο απόγευμα έφτασα με την Polaroid μου τη στιγμή που το τραπέζι μεταφερόταν χωρίς επισημότητες στο χώρο του τουρνουά. Ήταν πολύ λιτό σε εμφάνιση, αλλά έφερε τις υπογραφές των δυο μεγάλων σκακιστών. Όπως αποδείχθηκε, τα καθήκοντά μου δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητικά, επρόκειτο για ένα παιδικό τουρνουά και η παρουσία μου ήταν απλώς διακοσμητική. Νικήτρια του αγώνα αναδείχθηκε ένα δεκατριάχρονο κορίτσι με χρυσαφένια μαλλιά. Η ομάδα μας στήθηκε για μια αναμνηστική φωτογραφία και έπειτα μου δόθηκαν δεκαπέντε λεπτά για να φωτογραφίσω και εγώ το τραπέζι, δυστυχώς κάτω από φώτα φθορίου που κάθε άλλο παρά βοηθούσαν στη λήψη.

Όταν επέστρεψα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έναν άντρα που μου συστήθηκε ως ο σωματοφύλακας του Μπόμπι Φίσερ. Είχε εντολή να οργανώσει μια μεταμεσονύχτια συνάντηση ανάμεσα σε μένα και στον κύριο Φίσερ στην κλειστή τραπεζαρία του ξενοδοχείου Borg. Μπορούσα να συνοδεύομαι από σωματοφύλακά μου και απαγορευόταν να θίξω το θέμα του σκακιού. Συμφωνήσαμε για τη συνάντηση και διέσχισα την πλατεία για να πάω στο C. NASA, όπου επιστράτευσα τον προϊστάμενου του τεχνικού προσωπικού, έναν τύπο εμπιστοσύνης ονόματι Σκιλς, για να εμφανιστεί σαν σωματοφύλακάς μου.

Ο Μπόμπι Φίσερ έφτασε ακριβώς τα μεσάνυχτα φορώντας σκούρο τζάκετ με κουκούλα. Ο Σκιλς φορούσε και εκείνος τζάκετ με κουκούλα. Ο σωματοφύλακας του Μπόμπι ήταν ψηλότερος από όλους μας. Ο Μπόμπι διάλεξε ένα γωνιακό τραπέζι και καθίσαμε αντικριστά. Άρχισε να με δοκιμάζει εκτοξεύοντας μια σειρά από πρόστυχους και φυλετικά μειωτικούς υπαινιγμούς, που εξελίχθηκαν σε ένα παρανοϊκό συνωμοσιολογικό παραλήρημα.
– Κοίτα, χάνεις την ώρα σου, είπα. Μπορώ να γίνω το ίδιο αντιπαθητική με σένα, αλλά για διιαφορετικά θέματα.
Απόμεινε να με κοιτάζει σιωπηλός και τελικά κατέβασε την κουκούλα του.
– Ξέρεις κανένα τραγούδι του Μπάντι Χόλι; με ρώτησε.

Περάσαμε τις επόμενες ώρες τραγουδώντας στην τραπεζαρία. Μερικές φορές χώρια, συχνά μαζί, πολλές φορές καταφέρνοντας να θυμηθούμε μόνο τα μισά λόγια από τα τραγούδια. Κάποια στιγμή επιχείρησε να σιγοντάρει το ρεφρέν του “Big Girls Don’t Cry” σε φαλσέτο και ο σωματοφύλακάς του όρμησε στην αίθουσα ταραγμένος!

– Όλα εντάξει, κύριε;
– Ναι, είπε ο Μπόμπι.
– Μου φάνηκε ότι άκουσα κάτι παράξενο.
-Τραγουδούσα.
– Τραγουδούσατε;
– Ναι, τραγουδούσα.

Αυτή ήταν η συνάντησή μου με τον Μπόμπι Φίσερ, έναν από τους μεγαλύτερους σκακιστές του εικοστού αιώνα. Ενώ καθόμουν απέναντι από την άδεια καρέκλα του φαντάστηκα τα μέλη της Λέσχης Ηπειρωτικής Μετακίνησης να κοιμούνται ακόμα ή να στριφογυρίζουν στα κρεβάτια τους πλημμυρισμένοι από ένα αίσθημα προσμονής. Σε λίγες ώρες θα σηκώνονταν και θα θα ξεκινούσαν για την παγωμένη ενδοχώρα της Γροιλανδίας αναζητώντας τη μνήμη με τη μορφή ενός μεγάλου σταυρού. Καθώς οι βαριές κουρτίνες άνοιξαν και το πρωινό φως πλημμύρισε τη μικρή τραπεζαρία,σκέφτηκα ότι, χωρίς αμφιβολία, μερικές φορές επισκιάζουμε τα όνειρά μας με την πραγματικότητα.

Πάτι Σμιθ – M Train – μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς – Κέδρος 2018

“Χαμένος στην ατυχία – και ο αριθμός”, πίνακας του Μάικ Ίγκαν.

(συντομευμένη διασκευή από άρθρο του Andy Soltis στο περιοδικό Chess Life 2/2011)

«Ήμουν άτυχος». Ήταν η δικαιολογία του Βλαντιμίρ Κράμνικ, μετά από μια ήττα, από τον Αλεξάντερ Μορόζεβιτς. «Είχα καλή θέση και έπαιξα μια αμφίβολη κίνηση. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου! Η θέση μου ξαφνικά κατέρεε. Μια κίνηση μονάχα, σε ισορροπημένη θέση, μου κόστισε την παρτίδα».
Morozevich – Kramnik, Tal Memorial, 2008

Θέση μετά 21. Rd3. Τα σκακιστικά προγράμματα -και πολλοί άνθρωποι- δεν πρόκειται να συμφωνήσουν για το τι είναι «ισορροπημένη θέση». Όμως, υπάρχει ισορροπία υλικού και κανένα μαύρο κομμάτι δεν είναι ευπρόσβλητο. Ο μαύρος μπορεί να συνεχίσει σταθερά με κινήσεις όπως 21…Kb8 ή να πάρει κάποιο ρίσκο με 21…e4.
Ο Κράμνικ προτίμησε να προτείνει αλλαγή πύργων με την κίνηση 21…Be6.  Τα λευκά απάντησαν με 22. Ra3! απειλώντας 22. R:a7.
«Αμέσως κατάλαβα πως ο μαύρος δεν μπορεί να σωθεί. Καμία βαριάντα δεν δούλευε» γράφει ο Κράμνικ στο chesspro.ru. Ο βασιλιάς του Κράμνικ έγινε στόχος άμεσης επίθεσης μετά από 22…a6 23. c6! b:c6 24. c5 και ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής εγκατέλειψε μετά από: 24…Qg5 25. R:a6 Kd7 26. Bc4 B:c4 27. Q:c4 Ne7 28. Kc2 Ke8 29. Nf3 Qf6 30. Rd6! R:d6 31. c:d6.
Συνήθως τοποθετούμε σε κινήσεις όπως την 21…Re6 ένα ερωτηματικό (?). Δεν φαίνεται τόσο τραγικό λάθος, όπως για παράδειγμα να κρεμάσει κανείς πύργο. Ωστόσο, η σωστή εκτίμηση είναι πως η κίνηση αξίζει δυο ερωτηματικά 21…Be6??, επειδή ήταν αρκετή για να ηττηθεί ένας από τους σπουδαιότερους παίκτες του κόσμου.
Το περιθώριο λάθους συνεχώς μειώνεται. Στα πολύ υψηλά επίπεδα, αρκούν -φαινομενικά- πολύ μικρά λάθη, για να χαθεί η παρτίδα.
*** Η παρτίδα εδώ

McDonnell – La Bourdonnais, (m/24), 1834

Θέση μετά από 11. Qe1. Τα λευκά διέπραξαν ήδη ένα λάθος που πρέπει να σημειωθεί με ερωτηματικό και έχουν σοβαρά προβλήματα μετά από 11…e3!. Όφειλαν, τώρα να δοκιμάσουν το 12. Bd3. Αντί για αυτό, τα λευκά έχασαν κομμάτι: 12. d:e3?? B:e2 13. B:e2 Ne4 και τώρα 14. Bb2 Qa5 15. Bd3 B:c3 16. B:c3 N:c3. Όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό για να εγκαταλείψει ο λευκός, καθώς τα αμοιβαία λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο σ’ αυτό το ιστορικό ματς.
Τα μαύρα επέτρεψαν να δημιουργήσει ο λευκός επικίνδυνη επίθεση στην πτέρυγα του βασιλιά: 17. Qh4 f5 18. Rf3 Ne4 19. Rh3 g6? 20. Rf1 Qc5? 21. Qh5 Qd6? 22. g4!.
Χρειαζόταν ένα ακόμη λάθος για να κριθεί η παρτίδα μετά από 22…Rae8 23. Bc4+ Kh7 24. g5 Na5.

Ο λευκός με 25. Bf7 έμενε ζωντανός στο παιχνίδι. Όμως μετά από 25. g:h6? g6! 26. Qe2 N:c4  27. Q:c4 Nd2 τα λευκά παραδέχτηκαν την ήττα. Ανακεφαλαιώνοντας, 4 λάθη του λευκού, 3 λάθη του μαύρου.
*** Η παρτίδα εδώ
——————————

Όσο το επίπεδο των παρτίδων ανέβαινε, όπως είναι φυσικό, μειωνόταν ο αριθμός λαθών. Ο Φάιν έγραφε ότι τα τέσσερα λάθη μειώθηκαν σε τρία στις αρχές του 20ού αιώνα και σε δυο στα μέσα του ίδιου αιώνα -για να κριθούν παρτίδες κορυφαίων σκακιστών.

Ο μαγικός αριθμός πρέπει να ήταν το δύο και το 1966, όταν ο Μαξ Όιβε έγραφε στο British Chess Magazine «αρκούν δύο λάθη για να ηττηθεί κανείς. Για αυτό οι ισχυροί GM χάνουν σπάνια. Έχουν την ικανότητα να περιορίζουν το λάθος σε ένα μονάχα, και αυτό ανήκει στο όριο ασφάλειας» εξηγούσε ο Ολλανδός πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής.

Ο Νταβίντ Μπρονστάιν, έγραφε στο κλασσικό βιβλίο Open Games, το 1970, πως πλησίαζε η εποχή που οι παρτίδες θα χάνονται χωρίς ο ηττημένος να διαπράττει λάθος! Ο αφορισμός μπορεί να περιέχει αλήθεια. Παίζοντας εναντίον καλού GM, είναι αρκετό να βγάλει κανείς παθητική θέση μετά το άνοιγμα για να χάσει εύκολα -ακόμα και λίγο χαμηλότερου επίπεδου παίκτης να είναι.

Για 5η συνεχή χρονιά ο Σκακιστικός Όμιλος ΣΑΧ Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Αλλοστρόπος», διοργανώνουν το Διεθνές Σκακιστικό Τουρνουά «Βαρδάρης 2019».

Ο «Βαρδάρης» γίνεται παραδοσιακά μέσα στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, φέτος 7 με 11 Μαρτίου.

Είναι ένα από τα ελάχιστα διεθνή τουρνουά υψηλού επιπέδου στην Ελλάδα, που στηρίζεται στην αυτό-οργάνωση και δεν έχει καμία οικονομική στήριξη – εξάρτηση από Δήμους, Περιφέρειες ή λοιπούς χορηγούς.

Το Διεθνές τουρνουά του Βαρδάρη διαφημίστηκε στα δύο τελευταία τεύχη του κορυφαίου σκακιστικού περιοδικού «New In Chess», στα τεύχη 8/2018 και 1/2019.

Φέτος, εξασφαλίστηκε μεταξύ άλλων η συμμετοχή, του Ισπανού Francisco Vallejo Pons, ενός σκακιστή πολύ υψηλού επιπέδου με ELO στο 2700.

Επίσης η ομάδα του Σ.Ο. ΣΑΧ Θεσσαλονίκης θα αδελφοποιηθεί με τον σκακιστικό σύλλογο της Βουλγαρίας «ETAR» που έχει σαν έδρα το Velikο Tarnovo. Η τηλεόραση της ΕΡΤ3 και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί 9.58 και 102fm θα είναι χορηγοί επικοινωνίας του τουρνουά, με τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σποτ αντίστοιχα.

Τέλος, αξίζει να πούμε ότι υπάρχουν ακόμα πολλές εκπλήξεις για όλους τους συμμετέχοντες, τόσο από παράλληλες εκδηλώσεις, όσο κι από διάφορα αγωνιστικά θέματα.

Το τουρνουά, που βρίσκεται φέτος στη λίστα των Διεθνών Τουρνουά της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, θα διεξαχθεί σε 4 group δυναμικότητας. Το 4ο Group θα είναι για παιδιά κάτω των 8 ετών. Το 3ο group θα είναι για σκακιστές κάτω του 1200 ELO και το 2ο group θα είναι για σκακιστές από 1200 έως 1800. Το 1ο Group τέλος θα είναι για σκακιστές με ELO μεγαλύτερο του 1800.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.vardaris.com

Πριν μερικά χρόνια στο σάιτ δημοσίευσα σε ανάρτηση μια αναφορά στον Γκένρικ Τσιπουκαϊτις, έναν μυθικό σκακιστή στη Σοβιετική Ένωση που δεν πήρε ποτέ κανέναν διεθνή τίτλο στο κλασικό σκάκι αλλά ήταν άφταστος στο πολύ γρήγορο σκάκι, το μπλιτς. Αγωνιζόταν στα ίσα με τον Ταλ, τον Πετροσιάν, τον Σπάσκι, τον Κορτσνόι, κέρδισε μερικά πανίσχυρα πρωταθλήματα Μόσχας μπλιτς. Ο Χενάντι Σοσόνκο έχει ονομάσει ένα από τα ιστορικά του βιβλία αναμνήσεων  “The Smart Chip from St. Petersburg” (Chip ήταν το παρατσούκλι του Τσιπουκαϊτις). Στη φωτογραφία από το 1955, στο πρωτάθλημα στρατού της ΕΣΣΔ ο Τσιπουκαϊτις είναι τρίτος από δεξιά στη σειρά των καθήμενων. Το chess.com δημοσιεύει αυτές τις μέρες ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα στον σκακιστή από την Αγία Πετρούπολη σε δυο συνέχειες που μπορείτε να το βρείτε εδώ

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκακιού, ο Ρώσος Αρκάντι Ντβόρκοβιτς, παίζει με την 6 φορές πρωταθλήτρια Γαλλίας ΙΜ Σοφί Μιλιέ στην έναρξη των εκδηλώσεων που γίνονται στο Παρίσι στο πλαίσιο της καμπάνιας με το αίτημα να περιληφθεί το σκάκι ως άθλημα στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024.

Άμστερνταμ καλοκαίρι του 1970. Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής Βασίλι Σμίσλοβ αναλύει την παρτίδα που έπαιξε στον 2ο γύρο του τουρνουά της IBM με τον Άγγλο  Ρομπ Χάρτοχ. Μερικοί παρακολουθούν πίνοντας μπύρα και ο δημοσιογράφος Μπέρναρντ Κάφερτι έχει βγάλει τα τετράδιά του και κρατά σημειώσεις που θα χρησιμοποιήσει στη στήλη της εφημερίδας του ως εμβόλιμα σχόλια στις κινήσεις της παρτίδας.